مهمان

سلام، صاحب خانه برایت مهمان آورده ام به کرم تو ایمان دارم مابقی با تو.... 

 

خاطره ی خوبی بود من بالا بودم و از آن بالا پشت بام ها دنبال هم ردیف بودند مثل اینکه دیوارها نبودند من بودم و راهی یک راست و مستقیم که تا آنجا پیش میرفت حس میکردم اگر دستم را دراز کنم به پنجره میرسد و بعد

این خاطرات واقعی بودند یعنی همه چیز همان بود که بایدمیشد

و امروز پس از سالها باز مهمان میشوم به همان کوچه ها میروم با این تفاوت که خیلی چیزها باید گفت 

به امید دیدار ای دوست مهربان و قدیمی 

گمشده ...